STOJĄC NA BALKONIE

Jestem Julią, mam trzydzieści lat. Nie jestem już pierwszej płodności i szczerze mówiąc nie wiem, czy będę mieć dzieci, jeśli sama czuję się trochę jak dziecko. Chciałabym mieć jednak kogoś. Obserwuję dziewczyny w moim wieku, którym odbija na punkcie zwierząt, które mają. Mówią o nich jak o swoich mężach, dzieciach. Śpią z nimi. Kupują im najlepsze rzeczy. Kiedy im pies, kot choruje, biorą zwolnienie z pracy, przeżywają.

Boję się, że w końcu zwariuję, jak one.

Bo bardzo chcę mieć kogoś dla siebie.

Potwornie chcę mieć kogoś dla siebie.

Wiem, nie powinno się tak mówić – mieć kogoś.

Chcę być z kimś.

Chcę być z kimś, z kim będę sama.

Do tej pory nie spotkałam nikogo, z kim byłabym sama. Każdy facet wcześniej, czy później stawał się irytujący. Każde rozstanie przynosiło mi ulgę. Jakbym wyszła z jakiegoś ciasnego i ciemnego grobu znowu na powietrze, znowu świeży oddech, znowu pełną piersią, bosko! To chyba więc nie była miłość. Jak się kończy miłość, powinno być strasznie. Powinno być tragicznie. Świat powinien być niczym, powinien być marny, powinno się nie chcieć żyć, kiedy się kończy miłość. Więc, jeśli czułam radość i ulgę, to nie była miłość. To była zawsze bolesna pomyłka.

Chciałabym spotkać faceta, przy którym nie będę myśleć. Przy którym nie będę myśleć. Przy którym nie będę myśleć, że ten głupi knur znowu, do jasnej cholery, zostawił brudny kubek na stole, nie wytarł po sobie podłogi w łazience i generalnie jest leniwym gnojem, który nie umie, nie umie ze mną porozmawiać, nie umie zrozumieć, nie czuje, nie domyśli się, jest tępym kretynem. Chciałabym spotkać faceta, przy którym nie będę w ogóle takich rzeczy myśleć. Który będzie miał w sobie TO, który będzie TYM. I nie będzie mi się tamto w ogóle myślało, nie będzie w ogóle przychodziło na myśl. Będzie się tylko czuło, będzie się piło wzajemnie, jak nektar ambrozję, ja jego, on mnie, taka nieśmiertelność.

Mam w sobie wielką, większą, największą, rosnącą, wygłodzoną, pustą, ssącą dziurę wyczekującą na takiego gościa.  Przyjdź gościu i siądź pod mym liściem, a będę ci lipą, różą, miodem, kwiatem, niebem, słońcem, światem, snem, jawą, powietrzem. Przyjdź, oddychaj mną, błagam! Nim skisnę.